Griepvaccins worden anno 2006 nog steeds zo geproduceerd als vijftig jaar geleden. Voor de jaarlijkse 300 miljoen griepprikken zijn ongeveer evenveel kippeneieren nodig en is de productietijd nog steeds langer dan zes maanden. Kan dat niet wat sneller en mag het niet iets meer zijn?
Kippeneieren Virus kan zich alleen vermenigvuldigen met levende cellen. Daarom wordt het ingespoten in bebroede kippeneieren waar het hard kan groeien. Daarna wordt het virus eruit gehaald, met een chemische stof geïnactiveerd, – anders krijg je alsnog de griep – gezuiverd en verwerkt tot vaccin. Een inefficiënte manier van produceren: het kost te veel tijd en levert te weinig vaccin op.
Door de afhankelijkheid van miljoenen bebroede kippeneieren kan de capaciteit niet snel worden opgevoerd, terwijl de vraag naar vaccin afgelopen jaren sterk is gestegen en alleen maar zal toenemen. Bovendien zijn kippen bij een vogelgriep de eerste slachtoffers en zal het aanbod van eieren sterk afnemen.
Celkweekmethode De farmaceutische industrie zoekt al jarenlang naar nieuwe, niet op kippeneieren gebaseerde, productietechnieken die in minder tijd meer doses vaccin opleveren. Van deze zogenoemde celkweekmethoden is er al één in bedrijf, die werkt met cellen afkomstig uit hondennieren. Deze cellen worden in een groot vat gestopt waar ze zich snel kunnen vermenigvuldigen. Als het vat vol cellen zit, wordt er iets griepvirus bij gedruppeld, dat zich dan snel vermenigvuldigt in de cellen.
Deze methode, waar geen ei aan te pas komt, levert in vergelijking met de oude methode, veel meer vaccin op met een tijdwinst van enkele maanden. Bovendien zijn de cellen altijd voorradig zodat op elk gewenst moment de productie kan beginnen Lees ook:Griep golven
Lees ook:De Hong Konggriep van 1968: ‘Wie wordt ingeënt?’
Lees ook:Mexicaanse griep dringt diep door in de longen
Lees ook:Deze griep heeft vleugels
Lees ook:Solvay vult miljoenen griepspuiten
